psycholog sportu
kliniczna i zdrowia
kliniczno-wychowawcza dzieci i młodzieży
biznesu i organizacji
kliniczna i zdrowia
biznesu i organizacji
kliniczna i zdrowia
kliniczno-wychowawcza
dzieci i młodzieży
biznesu i organizacji
kliniczna i zdrowia
kliniczno-wychowawcza
dzieci i młodzieży
biznesu i organizacji
Student Psychologii Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych na Uniwersytecie Wrocławskim, od VII semestru realizuje blok zajęć z zakresu psychologii stosowanej. Trzysemestralna specjalność: Psychologia kliniczna i zdrowia (450 – 540 godzin zajęć)
W ramach tej specjalności studenci pogłębiają wiedzę z zakresu psychopatologii i psychologii zdrowia. Poszerzają kompetencje diagnostyczne, poznają podstawy udzielania pomocy psychologicznej, psychoprofilaktyki oraz prowadzenia konsultacji w różnych ujęciach. Jest to wstęp do zawodu psychologa klinicznego znajdującego zatrudnienie w służbie zdrowia (np. w centrach onkologii) czy poradniach diagnostycznych.
student V roku psychologii lub dyplomowany psycholog
Studia podyplomowe umożliwiające nabycie wiedzy z zakresu psychologii sportu (220 – 280 godzin zajęć).
Wśród celów szkolenia specjalizacyjnego znajduje się rozwój wiedzy i umiejętności niezbędnych do rozumienia pacjentów, prowadzenia działalności diagnostycznej, terapeutyczno-rehabilitacyjnej czy orzeczniczej. Szkolenie obejmuje poradnictwo zdrowotne, pomoc w kryzysach związanych z problemem zdrowotnym, rehabilitacji. Osoby kończące szkolenie nabędą kompetencje w zakresie umiejętności monitorowania i oceny efektów postępowania terapeutycznego, wspierającego czy rehabilitacyjnego. Duży nacisk kładzie się na wysokie standardy funkcjonowania zawodowego w kontakcie z pacjentem i jego rodziną oraz we współpracy z pracownikami służby zdrowia.
specjalista psycholog kliniczny
Psycholog sportu pracuje zarówno z zawodnikami, jak i trenerami, a w przypadku nastoletnich sportowców również z rodzicami zawodników. Wspiera on zarówno pojedynczych zawodników, jak i całe drużyny. Psycholog sportu może pracować w dowolnej dyscyplinie sportu.
Psycholog sportu może pracować z pojedynczym zawodnikiem diagnozując i rozwijając jego kompetencje psychologiczne, aby zmaksymalizować potencjał tkwiący w sportowcu. Oznacza to, że wspiera on zawodników w radzeniu sobie ze stresem startowym, pomaga im stawiać sobie właściwe cele oraz ustalać systemy motywacyjne. Psycholog sportu wspiera zawodników na różnych etapach ich kariery.
Psycholog sportu może również pracować z całym zespołem, współpracując z trenerem w zakresie poprawienia klimatu interpersonalnego w grupie, ucząc skutecznej komunikacji w grupie, technik zwiększania motywacji u zawodników oraz, wprowadzając elementy treningu mentalnego (relaksacji, technik wyobrażeniowych, technik koncentrujących).
Psycholog sportu wspiera także młodych sportowców, zespoły młodzików i juniorów. Wymaga to zrozumienia etapu rozwojowego dziecka lub nastolatka oraz współpracy z rodzicami zawodników i wspieranie ich także poza treningami.
Jako psycholog sportu towarzyszę sportowcom różnych dyscyplin na różnych etapach ich kariery. Analizuję uwarunkowania treningowe i startowe, prowadzę treningi mentalne i związane z regulacją pobudzenia. Moje główne zadanie polega na diagnozowaniu i rozwijaniu kompetencji psychologicznych zawodników, pomocy w radzeniu sobie ze stresem startowym, stawianiu celów czy powrocie do formy po przebytej kontuzji. Pracując z trenerami pomagam im w budowaniu dobrych relacji z zawodnikami i ustalaniu systemów motywacyjnych, z kolei współpracując z rodzicami młodych sportowców pokazuję jak wspierać dzieci i młodzież także poza treningami.
W pracy wykorzystuję dobrze ugruntowaną wiedzę z zakresu psychologii sportu, ale także elementy psychologii klinicznej, w tym terapii traumy. Prowadząc zawodnika niejednokrotnie współpracuję również ze specjalistami z zakresu psychologii klinicznej, psychoterapii i psychiatrii.
Satysfakcję czerpię z towarzyszenia sportowcom w ich rozwoju ciesząc się z ich sukcesów sportowych i osiągnięć, ale i z obserwowania procesu, w którym dzięki coraz lepszemu poznawaniu siebie osoba zyskuje wewnętrzną spójność i komfort bycia z sobą procentujący istotnie także po zakończeniu kariery sportowej.