Bycie konsultantem oznacza pracę na zamówienie Klienta – zgodnie z jego potrzebami i wyzwaniami. Wymaga to z jednej strony dużej wiedzy i gotowości do poszerzania swoich horyzontów, z drugiej -elastyczności i umiejętności współpracy z pracownikami klienta na różnych poziomach organizacji (od pracowników liniowych po członków zarządu). Praktycznie każdy projekt jest inny – tak jak różne są firmy i ich branże, ale to, co łączy je wszystkie, to potrzeba przeprowadzenia dobrze zakomunikowanych działań, które dostarczą Klientowi wysokiej jakości rozwiązanie w uzgodnionym czasie i zdefiniowanym budżecie. I na tym polega właśnie rola konsultanta i menedżera projektu.

Z wiedzy wyniesionej ze studiów korzystam głównie w zakresie psychologii potrzeb i motywacji – dotyczy to budowania rozwiązań, które zwiększą poziom efektywności i/lub zaangażowania pracowników. Bardzo przydaje się psychologia poznawcza, pozwala bowiem na przygotowanie strategii negocjacyjnych oraz zwrócenie uwagi na pewne akcenty komunikacyjne związane z sytuacją określonych grup pracowniczych, a także z rolą mediatora pomiędzy Pracodawcami, a stroną społeczną w organizacjach. Choć nie korzystam na co dzień z metodologii badań naukowych, to filozofia zarządzania projektem jest jej bliska, a pojęcia statystyczne z nią związane są podstawą w analizach wynagrodzeń, które dostarczam. Prawo pracy – jak w każdej dziedzinie życia - jest kanwą do wszelkich uzgodnień i rozwiązań.

Nie wszystkie projekty się udają. Zdarza się, że zmienia się otoczenie biznesowe (firmy się łączą lub dzielą), prawne (wchodzą pewne regulacje lub ograniczenia) czy też zmieniają się w organizacji priorytety (kryzysy lub zmiany personalne). Na każdą z takich sytuacji trzeba mieć w sobie gotowość i dystans. Największą jednak satysfakcję daje informacja zwrotna od klienta po okresie wdrożenia i… zaproszenie do realizacji kolejnego projektu.